Differentëren? Dat doe ik al!
Voorbeeld 1
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw gaf ik les aan een categorale mavo in Schiebroek, Rotterdam.
Ik verkeerde in de gelukkige omstandigheid een vast lokaal te hebben, waar ik een hoop leerlingmateriaal in de rij lage kasten aan de zijkant van het lokaal onder de reeks halfhoge ramen naar de gang had liggen.
Een deel van wat er lag opgeslagen bestond uit leesboekjes van allerlei niveaus.
Als een leerling eerder klaar was dan de rest (bijv. met het maken van een toets, of het maken van een opdracht) dan hadden we de routine dat hij zijn vinger opstak, als antwoord op mijn vragende blik naar de kast wees en dan vervolgens mocht opstaan om een leesboekje te pakken, een aantekening te maken welk boekje hij gepakt had en dan ging lezen totdat iedereen de taak afhad.
Was dat differentiëren volgens het structuurschema van Tomlinson (zie vorig bericht)?
Voorbeeld 2
Omdat ik het sterke vermoeden had dat een tekst lezen en vervolgens de vragen beantwoorden de leesvaardigheid van de leerlingen niet zomaar verbeterde (later begreep ik beter waarom dat zo was en wat je dan wel moest doen), begon ik te experimenteren om leerlingen op andere manieren te laten zien dat ze de tekst hadden doorgrond.
De leerlingen kregen de keuze uit de vragen beantwoorden of een gedetailleerde tekening maken die de essentie van de (verhalende) tekst goed weergaf.
Was dat differentiëren volgens het structuurschema van Tomlinson?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten